Iris Keehnen

  • Home
  • Blog
    • Sport
    • psychische kwetsbaarheid
    • update
  • Gedichten
    • Elke keer
    • Diep dal
    • Rennen, vluchten, bewegen.
    • De dans van het leven.
    • My Guardian angel
    • De ring, de boksring.
    • Een roos
    • Een plaats in deze maatschappij?
  • Fotografie
    • Natuur
  • Video’s
  • Fragmenten van mijn leven
    • De eetstoornis heerst….
    • De weegschaal…
    • Vrijdag, gevangen in het verleden.
    • Genietmomentje; hardlopen.
    • Het zwarte gat
    • Wie praat
    • Het besluit en het verlangen naar…
    • Overleg, een keuze en een risico.
    • De muur, touwtje en kettingen.
    • Het is zo’n dag
    • De glijbaan
    • Wespennest genaamd leven
    • Nog steeds een wespennest.
    • Pure machteloosheid
    • Zowel een positieve als negatieve trigger…
    • De val, het crashen, de keus en verder vallen.
    • Een cirkel, een eindeloze cirkel.
    • De tijdbom
    • Euthanasietraject deel 1.
    • Euthanasietraject deel 2
    • Euthanasietraject deel 3
    • Euthanasietraject deel 4
  • Over mij
✕

Categorie: Blog

Update #5

Blog, psychische kwetsbaarheid, update

Nog drie dagen tot dat het 15 oktober 2019 is, nog drie dagen en dan is mijn strijd over. Op 5 juni 2019 kreeg ik het telefoontje waarin ik te…

Lees verder →

Wanneer je gedachten je overnemen…

Blog, psychische kwetsbaarheid

Wanneer je gedachten het overnemen. Dit kan zijn via een dissociatie of herbeleving. Bij mij kunnen de dissociaties verschillende vormen zijn. De ene keer val ik op de grond of…

Lees verder →

SocialRun 2019

Blog, Leuke momenten, Sport

Na een hele zomer heel hard werken om op tijd gerevalideerd aan de start van SocialRun te staan. Afgelopen weekend was het eindelijk zover. Vrijdagochtend 20 september brak aan op…

Lees verder →

Update #4

Blog, update

Tijd voor een update, het is inmiddels 1,5 maand geleden dat ik voor het laatst een update heb geplaatst en er is veel gebeurd in die tijd. Ik heb mooie…

Lees verder →

Anorexia vs Hardlopen

Blog, psychische kwetsbaarheid, Sport

Hardlopen.Hardlopen is de laatste jaren voor mij een manier geweest en nog steeds is om mijzelf te ontladen en mijn hoofd rustiger te krijgen. Het liefst sta ik nog net…

Lees verder →

Anorexia en een gezond gewicht.

Blog, psychische kwetsbaarheid

Wanneer op internet de zoekopdracht anorexia intypt krijg je gelijk allerlei afbeeldingen te zien van extreem magere meiden. Mensen in de vorm van een skelet. Het beeld wat heerst in…

Lees verder →

Update #3

Blog, psychische kwetsbaarheid, update

Tijd om een update te plaatsen om ook wat verwarring bij mensen weg te nemen. Ik heb een aantal blogs geplaatst over hoe goed het ging met de revalidatie, ontmoetingen…

Lees verder →

Revalidatie in volle gang

Blog, Sport

Het is nu 6 weken geleden was de operatie aan mijn knie. De eerste week was toch wel het zwaarst. Ik zat daar maar op de bank met mijn been…

Lees verder →

Update #2

Blog, update

Het is inmiddels ruim 5 weken geleden dat ik HET telefoontje kreeg. Het nieuws te horen kreeg dat ik groen licht had om door te gaan in het euthanasietraject. Vanaf…

Lees verder →

Een dissociatie, hoe voelt dat nou?

Blog, psychische kwetsbaarheid

Bam! Een pijnscheut, ik kan nog net op tijd mijn bed vinden om daar opgekruld te gaan liggen. Ik beland in een draaikolk en ga dit keer razend snel naar…

Lees verder →
1 2 Volgende →

Uit de schaduw

Zullen we gewoon, met z’n allen zijn?
Ik zie je lach, zo kwetsbaar, zoveel kracht.
Je allerdiepste wensen, voor even zichtbaar.
Als hoop dat met de zon komt, en boven je blijft staan.

Laat mij vlammen, laat mij zijn.
Geef mij zuurstof,
Laat mij dansen in het leven, om mijzelf te kunnen zijn.
Geef mij lucht voor mijn woorden.
Geef mij lucht voor mijn wens.
Ik laat mijn stem nu maar horen.
Wij zijn toch allemaal maar mens!

Donker grijze wolken, vol dreiging en vol zwart
Lopend door de regen, vechtend tegen de wind
De weg die je bewandelt, al raak je hem soms kwijt
Ookal voel je, je soms eenzaam, we zijn samen in de strijd

Stap nu uit de schaduw, voel de warmte van de zon.
Je hoeft niet meer te verdwijnen, je mag aanwezig zijn
Wees wie je altijd, al wilde zijn
Ookal voel je, je soms anders, het is nu niet meer een geheim

Laat mij vlammen, laat mij zijn
Geef mij zuurstof,
Laat mij dansen in het leven,
om mijzelf te kunnen zijn
Geef mij lucht voor mijn woorden
Geef mij lucht voor mijn wens
Ik laat mijn stem nu maar horen
Wij zijn toch allemaal maar mens!

Zullen we gewoon, met z’n allen zijn?

Songtekst gemaakt door Nico, Nicky & Iris

Recente reacties

    Arba WordPress thema door XstreamThemes.